Elke Nederlander die wel eens op vakantie is geweest kent het fenomeen. Iemand vraagt waar je vandaan komt en nietsvermoedend antwoord je met ‘The Netherlands’. Je gesprekspartner begint te lachen en geeft je een veelbetekenende blik: “Ah, Holland! Amsterdam! With the… you know. Smoke much?”. Volgens sommigen een irritant vooroordeel, volgens anderen een prachtige stempel die wij als klein landje op de wereld hebben gedrukt. Maar wat maakt de Nederlandse wiet, oftewel Nederwiet, nou zo anders dan de cannabis in andere landen? In deze blog leggen we het uit, inclusief een klein lesje geschiedenis.
Inhoudsopgave
Hoe Nederwiet Cannabis Naar Nederland Kwam
Hoe lang cannabis precies heeft bestaan in Nederland is onbekend, maar tot 1953 was het niet te vinden in de opiumwet, die uit 1919 stamt. De reden? Het was simpelweg niet populair genoeg. Er zijn wel politierapporten te vinden van voor de oorlog, waarin staat beschreven hoe Arabische en Noord-Afrikaanse kooplieden genoten van wat hasj in de Rotterdamse haven. Ook werd er naar horen zeggen cannabis gerookt in creatieve kringen, bijvoorbeeld bij schrijvers.
Na de oorlog veranderde de situatie. In 1949 schreef het Tijdschrift voor Strafrecht over Amerikaanse soldaten en jazzmuzikanten die naar Nederland kwamen. Deze mensen namen cannabis mee om zelf te roken en ook om te verkopen. Voor slechts één gulden kreeg je een voorgedraaid jointje. Deze verkoop hield zich beperkt tot Katendrecht in Rotterdam en de Zeedijk en Nieuwendijk in Amsterdam. De populariteit verspreidde zich snel. Zo werd – althans figuurlijk – het eerste zaadje van de beroemde Nederwiet cannabis geplant.
Illegaliteit
Helaas was de wetgever geen fan van de opkomende wietcultuur. Nog voordat het woord ‘nederwiet’ werd bedacht waren bezit en productie van cannabis strafbaar gemaakt. Men kon tot wel vier jaar gevangenisstraf krijgen. Natuurlijk hield dit veel mensen niet tegen, zoals met alle strafbare dingen het geval is. Er werd nog steeds cannabis gerookt en ook gesmokkeld, bijvoorbeeld vanuit Algerije. Toch werden er in deze periode niet veel mensen opgepakt, er waren 10 tot 25 veroordelingen volgens de opiumwet per jaar tussen eind jaren ‘50 en het begin van de jaren ‘60. Dit was dus inclusief harddrugs, zoals heroïne.
Hoeveel mensen echt cannabis rookten in die tijd is onbekend. Wat we wel weten is dat er ook in die dagen al kritiek was op het marihuanaverbod. Zo schreef journalist Jan Vrijman in 1955 in Het Parool dat hij nog nooit iemand had gezien die fysieke gevolgen ondervond van het roken van cannabis en dat het verbod ‘aanvechtbaar’ was. In 1961 verschijnt er een soortgelijk artikel in De Groene Amsterdammer, dit zorgt voor internationale paniek vanuit de WHO en de VN. Na een onderzoek vanuit het Ministerie van Volksgezondheid besluit Nederland om cannabis toch niet te legaliseren.
De Sixties: Hippies En Wietcultuur
Eind jaren ‘60 komt echter de hippiecultuur in Nederland. In het Vondelpark, Paradiso en de Melkweg wordt openlijk geblowd, terwijl de politie regelmatig komt binnenvallen. Iedereen werd dan gefouilleerd op hasj of marihuana en als hij iets op zak had afgevoerd naar het politiebureau. De populariteit groeit sneller dan de Narcotica-eenheid waardoor ingrijpen steeds moeilijker wordt. Ook raken de meningen over het beleid onder de politie verdeeld. Ze merken dat de cannabisconsumenten doodgewone mensen zijn, in plaats van de harde criminelen die ze voor zich zagen. Op een gegeven moment, in 1970, besluiten ze zelfs op een festival in het Rotterdamse Kralingse Bos om niet te handhaven op het gebruik van cannabis. Wel liepen er agenten in burger rond om een oogje in het zeil te houden, waarbij er een wereld voor hen open ging. Hasj werd openlijk op een soort markt verkocht en de sfeer onder de 90.000 festivalbezoekers was volgens de politie ‘fantastisch’. Ze ontwikkelden zelfs een enorme sympathie voor de connaisseurs van die tijd.
Het Nederlandse Gedoogbeleid
Mensen die werkzaam waren in de Nederlandse gezondheidssector reisden af naar de Verenigde Staten om hier informatie te winnen over de eventuele schadelijke effecten van cannabis. Er werd weinig bijzonders gevonden. Ook heerste er de vrees dat behoud van het verbod een aanleiding zou zijn voor criminele activiteiten en de zwarte markt, die er immers al waren.
Zo ontstond in 1972 het gedoogbeleid en Nederland werd het eerste land ter wereld dat cannabis decriminaliseerde, en daarmee hielp de overheid nederwiet ontstaan. Wiet mocht legaal geconsumeerd worden en bezit van vijf gram of vijf planten, een ‘gebruikershoeveelheid’, werd in principe niet vervolgd.
Handel en productie werd verplaatst van de ‘strafrechtelijke sfeer’ naar de ‘overtredingssfeer’, waarbij het dus geclassificeerd wordt als een klein vergrijp in plaats van een misdrijf. In de realiteit wordt hier niet op gehandhaafd, anders konden coffeeshops niet bestaan. Die werden ook gelijk geopend met de komst van het gedoogbeleid. Sarasani, Mellow Yellow en de Original Bulldog openden hun deuren. Op het hoogtepunt kende Amsterdam 400 coffeeshops, dit aantal is nu zwaar geslonken naar bijna 160.
De Wortels Van Nederwiet Cannabis
In de jaren ‘80 bracht Sam The Skunkman zijn skunkstrains mee vanuit de Verenigde Staten, waarna hij samen met Neville Schoenmaker en andere Nederlandse growers strains begon te kruisen. Zo is de bekende Nederwiet uiteindelijk ontstaan uit legendarische cannabis strains als ‘Northern Lights’, ‘Skunk #1’ en ‘Original Haze’.
Oorspronkelijk valt het concept van nederwiet dus vrij sterk samen met wat ook wel skunk cannabis wordt genoemd. Deze oergenen zijn tegenwoordig extreem moeilijk in hun oorspronkelijke vorm terug te vinden, vooral door de constante dynamiek van de kwekers en growers community. Gelukkig voor de liefhebbers vind je die klassieke Nederwiet nog wel terug in moderne Hollandse cannabis successen. In de Amsterdam Genetics zadencollectie zijn daar nog steeds genoeg voorbeelden van te viden, zoals je hieronder kunt ontdekken.
De cannabis van toen was een stuk minder sterk dan nu, met een gemiddeld THC-gehalte van 7%. Het THC-niveau is blijven stijgen tot rond de eeuwwisseling, waarna hij is blijven hangen rond de 18%, met een paar noemenswaardige uitzonderingen. Dit is typerend voor Nederland, waar growers zich echt hebben gefocust op het verhogen van het THC-gehalte. Ter vergelijking, in de VS wat dat gemiddelde slechts 10%, al is dit de laatste jaren omhoog geschoten. Het hoge THC percentage heeft als gevolg dat er minder CBD zit in veel Nederwiet strains. Voor sommigen een uitkomst, voor anderen een nadeel. Gelukkig zijn er nog genoeg strains te vinden voor mensen die graag een hoger gehalte CBD hebben, zoals Blue Monkey CBD. Voor ieder wat wils dus.
We zijn inmiddels in Nederland wel uitgekomen op een mooi gemiddeld percentage aan THC, waarbij het nog leuk blijft voor de consument. Growers zijn zich de laatste jaren daarom meer gaan focussen op bijvoorbeeld bloeitijd, terpenen of medicinale eigenschappen van strains.
Onze nederwiet Cannabis Top 3
Amsterdam Genetics doet zijn naam eer aan, en daarom hebben wij een aantal typisch Nederlandse strains. Ook al lopen we voorop in het ontwikkelen van de meest vernieuwende cannabis strains zoals onze Homegrown Collection, toch vind je de nederwiet invloeden nog overal terug in het groene nationale erfgoed van onze zadenbank.
Nederwiet Strain #1: White Choco
De frontrunner zal kenners zeker niet verbazen: dat is natuurlijk onze White Choco. Met een THC percentage van 19% weet deze cannabis celebrity ook de ervaren Nederwiet kenners nog altijd te bekoren. Het effect wordt beschreven als een mix van beheersbare euforie, creatieve impulsen en een energiek gevoel. Vooral geschikt voor de binnenkweek is ze ook passend bij het Nederlandse weer.
Misschien zie je in de White Choco stamboom niet direct de eerste Nederwiet roots van the Skunkman terug, maar een Hollandse hit is het zeker. Inmiddels is er een hele generatie nieuwe strains voortgekomen uit White Choco. Daarin kom je ook weer nieuwe Nederwiet terugkruisingen tegen, zoals de OG Kush trekjes in het profiel van onze AK Choco Kush cannabis zaadjes bijvoorbeeld.
Nederwiet Strain #2: Amnesia Haze
Voor kenners die niet uit Nederland komen, zal Amnesia Haze waarschijnlijk het snelst een belletje doen rinkelen. Dit is een klassieke haze strain die niet meer uit het Amsterdamse straatbeeld weg te denken valt. Met haar 25% THC zorgt ze voor een intens sterke high. Combineer dit met een frisse en kruidige smaak en je hebt een favoriet onder de nederwiet liefhebbers en toeristen die de Nederlandse cannabis cultuur willen proeven.
Nederwiet Strain #3: Super Silver Haze
Cannabis growers die op zoek zijn naar een echte nostalgische Nederwiet strain zijn nog altijd lyrisch over onze Super Silver Haze wietzaadjes. Daarin komen zowel de Skunk #1 als de Northern Lights en Haze genetica van onze overzeese Nederwiet founding fathers terug. Zo zie je maar weer dat ook een innovatieve cannabis koploper als Amsterdam Genetics nog altijd trouw blijft aan de nederwiet traditie die ons landje beroemd heeft gemaakt!
